Foto: AI – WordPress.com.
Verborgen lag jij daar
je knipoogde heel stil
alsof het je niet kon schelen
misschien waren er zo velen
Voor mij was jij bijzonder
een zevende wereldwonder
en alleen ik wist
wie jij echt was
Autisme Storm.
De ontdekking
Tag: autisme
Het licht scheen
Foto: AI – WordPress.com.
het licht scheen
niet langer heen
maar volop
van teen tot kop
geen idee of het herfst of lente was
toen ik het zag, toen ik het las
maar vandaag was iemand blij
en ik wist… dat was hij
Autisme Storm.
De liefde
De liefde is wit. De sneeuw is verdwenen.
De sneeuw zo zoet als wit.
Pas als de sneeuw samen met de liefde verdwijnt, zal zij koffiebitter zwart kunnen zijn.
De schaduw
Foto: Maria Luiza Melo op Pexels.com.
De regen kletterde
verpletterde
De regen kaatste
verplaatste
Maar de schaduw bleef
zweven rond de druppels
zoals schaduwen zweven
en druppels vallen kunnen
De schaduw
zweeg
De schaduw
bleef
Omdat hij wist
zijn eigen list
geen betere plek om te schuilen
dan Gods schaduw in de regen buiten
Autisme Storm.
Stress
Foto: Paul op Flickr.com.
Het is met een ongelooflijke snelheid dat de duivels terugkeren
mijn lichaam verscheuren
duivels van stress, chaos, drukte, prikkels, overvolle agenda’s,
taken, verplichtingen, sociale bezigheden,
geleefd worden in plaats van te leven
doodgaan terwijl je leeft
door drukte en overprikkeling
de adem die drukt op de borstkas
bij elke in en uit
de prikkels die exploderen in het hoofd
tot een symfonie van pijnen en druk
Hoe je één minuut bent geland op Schiphol
en diezelfde minuut drukte, chaos en mensenmassa’s
overheersen en je brain glazuren met laagjes stress
die je dacht kwijt te kunnen raken ver weg
Maar ze zijn sneller dan jou thuis in jou hoofd
De vakantie sloopt je lichaam en geest
Het werk is de enige rustplek van regelmaat en orde
Afgesloten van die drukke buitenwereld
Waar iedereen zich druk maakt om iedereen
Links en rechts robbertjes vechten
Klimaatgekken hun eigen leugens geloven
Faits divers het nieuws overheersen
Dat gekleurder is dan een Van Gogh
Je zou voor minder je oor afsnijden
Om alles onder controle te krijgen
hebben we Whatsapp groepjes en elk
uur waarschuwingen op onze smartphone
Maar het liefst had je die achtergelaten
in Verweggistan
Met moeder drukte, vader stress
Ma modder maar weer aan
Pa prikkel maar verder tot je knettergek wordt
Een stroom die nooit stopt
Een agenda die nooit leeg komt te staan
Haasten en haasten om te onthaasten
Stressen en stressen om te ontstressen
Plannen en plannen om…
Waarom?
Autisme Storm.
Zijde uit Tasjkent
Op een hoog dakterras aan de oevers van de Zeravshan rivier, 6 km van de moderne stad Penjikent, liggen de ruïnes van het oude Penjikent, een belangrijke Sogdische stad die in de 5e eeuw werd gesticht en in de 8e eeuw met de komst van de Arabieren werd verlaten. De oude stad is sindsdien niet meer bebouwd. De fundamenten van huizen, een citadel met een paar Zoroastrische tempels en de stadsbazaar zijn zichtbaar in de opgegraven ruïnes, maar het beste van de fresco’s (sommige 15 m lang), beeldhouwwerken, aardewerk en manuscripten zijn naar Tasjkent en Sint-Petersburg gebracht. Er is ook een klein museum over de opgravingen; kopieën van fresco’s zijn er ook.
Foto: Retlaw Snellac Photography op Flickr.com.
Ze fladdert uit Tasjkent,
zijde los van zijde
op de zijderoute
Ze fladdert als de vlinder
die ze nooit is geworden,
verstrikt in de takken van verboden bomen,
en laat restjes van zichzelf achter
als de woestijnwind haar oproept
De greep van verlaten geliefden kan haar niet vasthouden
Scherpe stenen houden haar vlucht niet tegen
Ze zweeft over mijn tuinmuur
om de knoppen te bedekken
van mijn beginnende bloemen
Morgen als ik haar zoek in een dorre dageraad…
zal ze weer gevlogen zijn
Autisme Storm.
Ontwaakt nattigheid der hemel
De regen kwam
vroeger dan gedacht
natter dan verwacht
toen hij nog lag te slapen
als een schip aan de kade
zwevend op deinende golven
met geile zoetheid bedolven.
De regen kwam
en verdween
en kwam
en verdween.
Zoals het altijd gaat
maar niet vandaag.
Het ventiel was open
en regen en goden
kwamen in opstand
en kregen de overhand
in een dag die niet terugkwam
omdat vandaag niet
morgen
en niet gisteren is.
Autisme Storm.
Intimiteit
Je vertelde me altijd dat je het niet leuk vond dat ik geen gevoel voor intimiteit had,
hoe ik je niet vasthield zoals jij vastgehouden wilde worden,
zoals zij jou vasthield.
Ik zou je niet veel kussen in het openbaar,
dus je gaf me geen kans om weg te komen.
Je hield me steviger vast en mijn ontsnapping lag in het slot van onze monden.
Ik vond het fijn,
maar ik heb me altijd afgevraagd wat normaal is.
Was je zo met haar of was zij normaal,
snak je naar vrouwen die niet zo intiem zijn als jij of speel je gewoon graag ons spelletje?
De laatste tijd probeer ik je meer aan te raken, woorden te zeggen die aanvoelen als rozenknopjes.
Zo zoet en elegant delicaat.
En hoe meer ik dit vreemde concept van een intieme relatie laat zien,
hoe meer ik verliefd word,
hoe meer ik in je val trap van glimlachen en vingers die door mijn haar gaan,
hoe meer ik hunker naar je kussen, je aanraking,…
Wat is er met me gebeurd?
Want schat,
ik bang ben.
Autisme Storm.
Spijt
Je zegt me dat je spijt hebt van haar,
dat je wenste dat ik je eerste was.
Ik kijk je met minachting aan omdat je weet welke fouten ik heb gemaakt.
Ik vraag me af,
zal je tegen de volgende zeggen,
“Ik wou dat jij mijn eerste was.”
Het lijkt me nogal vreemd omdat je ooit van haar hield zoals je van mij deed.
Maar ik zal je dit zeggen:
Ik zal geen spijt van je hebben.
Ik zal ze niet zeggen dat ik wilde dat jij haar was.
Want hoewel we liefhadden en verloren, telt alleen de eerste.
Autisme Storm.
Ik dacht…
Foto: Mia Moreau op Flickr.com.
Mandarijneenden rusten vaak in bomen. Ze kunnen in het donker goed zien. Hun voedsel dat ze op het land zoeken bestaat uit noten en zaden, maar ook insecten en slakken staan op het menu. Dit dier is deels een trekvogel.
Ik dacht dat hij een huismus was,
maar het bleek een trekvogel te zijn.
Autisme Storm.
Autisme Storm 