De ontdekking

Foto: AI – WordPress.com.

Verborgen lag jij daar

je knipoogde heel stil

alsof het je niet kon schelen

misschien waren er zo velen

Voor mij was jij bijzonder

een zevende wereldwonder

en alleen ik wist

wie jij echt was

Autisme Storm.

Het licht scheen

Foto: AI – WordPress.com.

het licht scheen

niet langer heen

maar volop

van teen tot kop

geen idee of het herfst of lente was

toen ik het zag, toen ik het las

maar vandaag was iemand blij

en ik wist… dat was hij

Autisme Storm.

Ontwaakt nattigheid der hemel

Foto: Sergey Sapunkoff op Flickr.com.

De regen kwam

vroeger dan gedacht

natter dan verwacht

toen hij nog lag te slapen

als een schip aan de kade

zwevend op deinende golven

met geile zoetheid bedolven.

De regen kwam

en verdween

en kwam

en verdween.

Zoals het altijd gaat

maar niet vandaag.

Het ventiel was open

en regen en goden

kwamen in opstand

en kregen de overhand

in een dag die niet terugkwam

omdat vandaag niet

morgen

en niet gisteren is.

Autisme Storm.

Ik loop naar jou

Foto: Michele op Flickr.com.

Er was eens een jonge dame, genaamd wicht

wiens snelheid veel sneller was dan het licht

ze vertrok op een dag

zonder iemand het zag

en keerde de vorige nacht weer terug

Autisme Storm.

Miezerige dag

Foto: Piet Grim op Flickr.com.

De brandende sigaret en een kop koffie,
mijn metgezellen weer
Sombere dag,
lawaaierig verkeer,
geen enkel mooi meisje te zien:
de poldernamiddag op zijn mooist
Niets anders te doen dan aan een pijp lurken
en dit gedicht schrijven
Mijn poging tot creativiteit
met een geest onder invloed en
gedachten die op hol slaan
Ik zou een kerk kunnen beginnen
maar in plaats daarvan ga ik slapen

Autisme Storm.

Gebroken hart

Foto: Teo Mitte op Flickr.com.

Hoe genees ik een gebroken hart?
Mijn hele wereld is uit elkaar gevallen.
Hoe vind ik hoop in een gloednieuwe dag,
als degene van wie ik hou weg is?
Mijn geest stroomt over van herinneringen aan jou,
van alles wat we hebben gedeeld, alles wat we wisten.
Ik verlang naar je aanraking en je warme omhelzing,
de blik in je ogen, de glimlach op je gezicht.
Mijn dromen zijn gevuld met jouw zachte kus.
Ik word wakker en huil om alles wat ik mis.
Hoe kan ik een gebroken hart herstellen,
als mijn enige ware liefde en ik uit elkaar zijn?
Mijn hart weet alleen van jou te houden, het wil niet loslaten, wat moet ik doen?
Onze momenten samen waren kostbaar en weinig,
maar ik koesterde ze allemaal meer dan je wist.
Ik hou van je, mijn engel, en dat zal altijd zo blijven.
Ik hield toen van je en ik hou nog steeds van je.

Dromen

Foto: яғ ★ design op Flickr.com.

Dromen van de dag

Dat wolken nog bewogen

En mij voortsleepten naar morgen

Toen de koffie nog heet werd gedronken

Zoeken naar de dag

Dat de bloemen nog kleurden

Door aan potlood hangende kinderen

Toen de klas nog een school met meester was

Vergeten die dag

Dat knuffelen nog mocht

Door lichamen te laven met wisselende contacten

Toen de wereld ons dorp was

Begraven die dag

Van bubbels in glazen

Onze agenda een bibliotheek

En we dansten op het ritme van de regen

Hoop op een dag

Dat we opnieuw lachen met nonkel Atsjoem

Vakantie weer reizen naar ver weg is

En muggen onze enige tegenpartij

Autisme Storm.

Slechte dag

Foto: Style Hunters op Flickr.com.

Er zijn dagen en nachten dat je plots ontwaakt

Maar de nachtmerrie niet verdwenen is

Dat je wil plannen, leuke dingen

Maar het lukt niet iets te verzinnen

Dan wil je roepen, luid om hulp

Maar kruip je angstig terug in je schulp

Kon ik maar gewoon doen

Zoals vroeger, zoals toen

En zeuren over zaken, groot en klein

Waar we nu blij om zouden zijn

Kon ik maar een knuffel geven

De grootste in heel mijn leven

Sorry zeggen omdat het gisteren

Mijn dag niet was

En dank u omdat je toen wou luisteren

Mijn zorgen zachtjes in jou oor fluisteren

Weet dan dat ik er morgen ook zal zijn

Voor jou problemen, voor jou pijn

Autisme Storm.

Ik droomde dat…

Foto: Eugene Kaspersky op Flickr.com.

ik op het dak van een hotel in Beiroet zat

met een cocktail in de hand en zicht op de zee

wiens golven fataal botsten op de duivenrotsen

verder kabbelden naar het land van de ceder

waar het water zich verkneukelde op bange tenen

laafde aan in zwart verborgen vrouwenlichamen

en enthousiast zwaarbehaarde mannen begroette.

De stad van tegenpolen die oplosten in de metropool

op groene tapijten ernstige heren met donkere bidkralen

nabij de Amerikaanse universiteit nutteloze boeken

gedragen door dromen die het weekend openden

om meisjes met chirurgisch correcte neuzen te versieren

in danstempels waar alleen schoonheid binnen mag.

De avond ademde de stad in

Met humvees als versterkte burchten

Opzwepende popmuziek en bezwete lijven

Van dabke dansende mannen op een huwelijksfeest.

Terwijl anderen lurken aan een waterpijp en

pronken met hun mobieltjes, nieuwste apps,

de stad die wakker wordt bij de nacht

en voort zoemt en verder slaapt bij dag.

Wanneer ze tijd heeft om kortstondig te peinzen

over verleden, oorlog, lijden en chaos, zoals

ook ik mijmer waarover morgen te schrijven

over de ogen van de nacht of de sluier van de dag

en ik hoopte maar

dat de duiven de rots zouden begraven.

Autisme Storm.

Weg van de dag

Ik loop weer weg

Van de dag vandaag, terug naar gisteren

Om mijn blonde haren te laten wapperen

In windstille grijze straten

Weg van de wijze raad

De eigen waarheid achterna

Die mij een spiegel geeft met doornen

Als ik hulp zoek

Zoek ik naar jou die ik wegduw

Huil ik om jou glimlach

Bijt ik in de helpende hand

Terwijl mijn hersenen verkeerd kronkelen

Weg van jullie normaal

Dat mijn vreemde eend blijft

Mijn vijand nummer één

Ik wil niets

Niets dan jou

Niets dan gewoon

Niets is veel

Te veel voor een simpele duif

Die vliegt onder een oceaan

En lava spuwt over dromen

Voor de zandman slapen zal

Ik doe maar voort

Vandaag, één dag na gisteren

Voort de eigen weg

Weg van alles, dicht nabij

Met mijn eigen klei

Onwennig aan jou zij

Autisme Storm.