Foto: AI – WordPress.com.
Verborgen lag jij daar
je knipoogde heel stil
alsof het je niet kon schelen
misschien waren er zo velen
Voor mij was jij bijzonder
een zevende wereldwonder
en alleen ik wist
wie jij echt was
Autisme Storm.
De ontdekking
Tag: dromen
Het licht scheen
Foto: AI – WordPress.com.
het licht scheen
niet langer heen
maar volop
van teen tot kop
geen idee of het herfst of lente was
toen ik het zag, toen ik het las
maar vandaag was iemand blij
en ik wist… dat was hij
Autisme Storm.
Verdict in de mist
Alleen aan de wandel
In de waas van die herfst
Vergaan verwenste handel
Met weegschaal onnuttig en ver
Beslissing flagrant genomen
Zette zij het mes er maar in
Raadsel wat zal zijn en zal komen
Maar nooit meer een vent
Verloren de reinheid en dromen
Enige rust nooit gekend
Van voorspoed weer niet bedient
Vermoordde ze derhalve haar vriend
Autisme Storm.
Gebroken hart
Hoe genees ik een gebroken hart?
Mijn hele wereld is uit elkaar gevallen.
Hoe vind ik hoop in een gloednieuwe dag,
als degene van wie ik hou weg is?
Mijn geest stroomt over van herinneringen aan jou,
van alles wat we hebben gedeeld, alles wat we wisten.
Ik verlang naar je aanraking en je warme omhelzing,
de blik in je ogen, de glimlach op je gezicht.
Mijn dromen zijn gevuld met jouw zachte kus.
Ik word wakker en huil om alles wat ik mis.
Hoe kan ik een gebroken hart herstellen,
als mijn enige ware liefde en ik uit elkaar zijn?
Mijn hart weet alleen van jou te houden, het wil niet loslaten, wat moet ik doen?
Onze momenten samen waren kostbaar en weinig,
maar ik koesterde ze allemaal meer dan je wist.
Ik hou van je, mijn engel, en dat zal altijd zo blijven.
Ik hield toen van je en ik hou nog steeds van je.
Zwarte vijvers
De zwarte vijvers lopen vol.
Gemene kikkers vragen tol.
Duistere, donkere dromen.
Een toekomst wil niet komen.
Omdat het verleden blijft plakken.
Aan kastelen waar toegangspoorten naar beneden zakken.
Met een guillotine in de achtertuin.
En het dagelijks overleven op vrolijk puin.
Omdat de leugen de waarheid is.
En de waarheid vervlogen, onzichtbaar gas.
Mijn ribben vervormen tot breekbaar vlas.
En geen adem blijft in mijn glas.
Een glas dat leger is dan half.
Een een hoofd drie kwart na elf.
De dagen zoeken, de weken roepen.
De sleur glijdt zonder kleur.
De melk roomt tot een rare geur.
Maar we zien niets meer in al het licht.
In genieten en leven als een valse plicht.
De omgeving moordt, de adem smoort.
De pijn vandaag, de hunker naar later.
Als het niet meer hoeft van meer en vaker.
Als wakker worden verdwijnt na slapen.
Als het niet meer kan en we alles achterlaten.
Autisme Storm.
Dromen
Dromen van de dag
Dat wolken nog bewogen
En mij voortsleepten naar morgen
Toen de koffie nog heet werd gedronken
Zoeken naar de dag
Dat de bloemen nog kleurden
Door aan potlood hangende kinderen
Toen de klas nog een school met meester was
Vergeten die dag
Dat knuffelen nog mocht
Door lichamen te laven met wisselende contacten
Toen de wereld ons dorp was
Begraven die dag
Van bubbels in glazen
Onze agenda een bibliotheek
En we dansten op het ritme van de regen
Hoop op een dag
Dat we opnieuw lachen met nonkel Atsjoem
Vakantie weer reizen naar ver weg is
En muggen onze enige tegenpartij
Autisme Storm.
Ik droomde dat…
ik op het dak van een hotel in Beiroet zat
met een cocktail in de hand en zicht op de zee
wiens golven fataal botsten op de duivenrotsen
verder kabbelden naar het land van de ceder
waar het water zich verkneukelde op bange tenen
laafde aan in zwart verborgen vrouwenlichamen
en enthousiast zwaarbehaarde mannen begroette.
De stad van tegenpolen die oplosten in de metropool
op groene tapijten ernstige heren met donkere bidkralen
nabij de Amerikaanse universiteit nutteloze boeken
gedragen door dromen die het weekend openden
om meisjes met chirurgisch correcte neuzen te versieren
in danstempels waar alleen schoonheid binnen mag.
De avond ademde de stad in
Met humvees als versterkte burchten
Opzwepende popmuziek en bezwete lijven
Van dabke dansende mannen op een huwelijksfeest.
Terwijl anderen lurken aan een waterpijp en
pronken met hun mobieltjes, nieuwste apps,
de stad die wakker wordt bij de nacht
en voort zoemt en verder slaapt bij dag.
Wanneer ze tijd heeft om kortstondig te peinzen
over verleden, oorlog, lijden en chaos, zoals
ook ik mijmer waarover morgen te schrijven
over de ogen van de nacht of de sluier van de dag
en ik hoopte maar
dat de duiven de rots zouden begraven.
Autisme Storm.
Vluchtige ontsnapping
De zon leek nederig
Alsof hij zich probeerde aan te passen aan de rust…
Bedwelmd door de betovering
Die het landschap over hen uitsprak
De verloren zielen glimlachten terug
Naar hun reflecties in het serene water
Terwijl de zachte bries
Zijn hymne fluisterde aan de lokken van het haar
En ze wegveegde van het gezicht
De maskers lagen op het gras
Nutteloos
Waarschijnlijk voor de eerste keer
De handigheid op hun snijwerk
Vertellen verhalen lang begraven in hun plooien
Verzonken in de verleiding
De dromerige ogen beschutten extase
Gelukzaligheid in luciditeit, zeiden ze
De gezichten liggend in het gras
Omlijstten hun lippen met een wrange glimlach
Dat bewerkte de woorden:
De klok stopt nooit
De zon leek woest
Alsof hij probeerde te winnen van
De wildernis…
Autisme Storm.
Wil jouw drukte niet
Kon ik maar ontsnappen
Aan de storm in de woestijn
Aan de drukte in een bos zonder bomen
Kon ik maar dromen zonder beelden
In een lege wereld
Zonder mensen die praten
Zonder raadsels en emoties
In een wereld die klein en eenvoudig bleef
In een dag die gewoon zweeg
Autisme Storm.
Bestemming later
Te veel balast
Achter mij gelaten
Te veel balast
Te lang meegesleurd
Naar een toekomst van beton
Onsmeltbaar voor de middernachtzon
Drukkend op slapen en oorgaten
Testament van het verleden
Balast van een last
Belast zonder waarde
Balast opnieuw verkast
Gebeten door het verleden
Gesmoord door het heden
Zoekend naar morgen
Die een kopie blijkt van vandaag
Gedood door de zoektocht
Versmoord door de rite
Verdronken in de algemeenheid
Bezweken aan de noodzaak
Te zijn zoals iedereen
Te doen zoals iedereen
Te verliezen zoals iedereen
Oude muizen in nieuwe huizen
Nieuwe huizen in oude straten
Oude straten in een nieuwe stad
Volgepropt met oude muizen
Kon ik maar ontsnappen
Kon ik maar verslaan
Kon ik maar vergeten
Donkere dromen en oude bomen
Kon ik maar ademen
Kon ik maar leven
Kon ik maar lopen
Naar bestemming later
Naar een wereld zonder zorgen
Autisme Storm.
Autisme Storm 