Slechte dag

Er zijn dagen en nachten dat je plots ontwaakt

Maar de nachtmerrie niet verdwenen is

Dat je wil plannen, leuke dingen

Maar het lukt niet iets te verzinnen

Dan wil je roepen, luid om hulp

Maar kruip je angstig terug in je schulp

Kon ik maar gewoon doen

Zoals vroeger, zoals toen

En zeuren over zaken, groot en klein

Waar we nu blij om zouden zijn

Kon ik maar een knuffel geven

De grootste in heel mijn leven

Sorry zeggen omdat het gisteren

Mijn dag niet was

En dank u omdat je toen wou luisteren

Mijn zorgen zachtjes in jou oor fluisteren

Weet dan dat ik er morgen ook zal zijn

Voor jou problemen, voor jou pijn

Autisme Storm.

Wil jouw drukte niet

Kon ik maar ontsnappen

Aan de storm in de woestijn

Aan de drukte in een bos zonder bomen

Kon ik maar dromen zonder beelden

In een lege wereld

Zonder mensen die praten

Zonder raadsels en emoties

In een wereld die klein en eenvoudig bleef

In een dag die gewoon zweeg

Autisme Storm.

De stilstand

Ik verloor mijn weg

In een wereld die bleef stilstaan

In de leegte van het bestaan

Ik voelde mij klein en groot tegelijk

Wachtend tot er iets gebeuren zou

Maar alles kwam terug

Zonder helden, zonder winnaars

De vlakte bleef vlak

En de ene dag strompelde over de volgende

Tot de week weker werd

En de maand wachtte op maandagen

De wereld leek leeg

De hoofden vol

De mens bleef dwaas

En de bazen de baas

Niets zou veranderen, niets zou zijn

We bleven verweesd, we bleven klein

Autisme Storm.

Het huis van mijn moeder

Daar in het huis van mijn moeder

Met een kookvertrek als hondenhok

Bezet door een krijsende loeder

Constant in ruzie met die andere sok

Dat huis was niet van mij

Daar waren dweil en stoffer immers baas

En vlot beteugelden zij vrij en blij

Zwijgen, mond houden jij kleine dwaas

Dit is een huis, een bakstenen gebouw

Plezier valt hier niet te bespeuren

Waar vader heerst met eeuwige klauw

Niemand kijkt hier achter deuren

Niemand proeft hier haat zo rouw

Niemand voelt pijn en angst zo kou

Als jij, kleine aap en broeder

In dat huis van genaamd, jou moeder

Autisme Storm.

Anonieme gelukzoeker

Door de nood zwaar in het rood

Ellende aan een radeloze vlucht ontsproot

Eenzame sardien in een helse vloot

Overleef je of wordt het de dood

Jou hart moeders’ smart

Jou leven te vroeg getart

Verzuip jij als een onbekende

Die vluchtte en rende

Geen letter over jou in de krant

Radeloze op zoek naar een land

Waar alles beter zou zijn

Naar een paradijs zo fijn

Maar haal je ooit de bestemming

Of cirkel je in een doodsring

Een kans zo klein

Ontvluchten die pijn

Armoede, oorlog en geweld

Leven op een vuilnisbelt

Een hart van hoop

Een toekomst te koop

Een verleden begraven

Een dorst snel laven

Maar hoe onzeker is de toekomst

Een boot als een zeepspons

Golven te hoog

Dromen te groot

Het verre land ligt te ver

Enkel rest ons een ster

Die in jou naam zal schijnen

Wanneer jou leven zal verdwijnen

Vluchteling je stierf niet alleen

Voor jou geen traan, geen geween

Een anoniem graf in een havenstad

Want ze hebben het gehad

Met zij die zoeken en vluchten

Waarvoor we niet langer zuchten

Maar aanvaarden wat niet te aanvaarden is

Ze hebben pech, ze hebben het mis

Ze mogen zinken en verdrinken

Zonder knipperen of verpinken

Hun dood heeft immers geen waarde

In onze steen van harde aarde

Autisme Storm.

Nymfomane

Met jou stekels en jou dodendans

Dook je op bij professor Van Ranst

Jij hyperseksuele nepgodin

Drong er opeens in

In onze wereld lief en klein

Bracht je ellende en deed pijn

Je was een gestoorde vrouw

En lustte ons allemaal rouw

Jou anorgasmie was een fobie

Jou killer instinct een fantasie

Voor jou stonden dokters als lakei

Speelden kinderen thuis met boetseerklei

Voelden wij ons klein in een grote rij

Als een Giel in monnikspij

De wereld werd opnieuw ons dorp

Een buurtwinkel op schouderworp

Om achten allen uit de deur

Even klappen tegen de ophoksleur

Onze helden niet langer op tv

Maar zorg en politie mijn idee

De professoren, labo en de rest

Doen nu zo wreed hun best

De middelen zijn duur en schaars

De patiënt nu groen dan paars

Lange dagen, lange uren

Krijgen het zwaar verduren

Vele handen, vele bedden

Moeten onze toekomst zetten

Helden in wit, groen en blauw

Helden man en vrouw

Helden zonder handleiding

Vechten voor een blijde tijding

Vechten voor u en ik

Vechten voor een knik

Om even op adem te komen

En waakzaam te blijven dromen

Onthoofden zij het gevaar

Maar de nymfomane blijft daar

Als een gestoorde psychopaat

Die maar niet rusten gaat

Autisme Storm.

Je leek magie

Je leek magie

Maar was fobie

Een mislukte filmster

Schopte het te ver

Dacht dat je jou alles kon veroorloven

We tolkten over jou naar doven

We vertelden in geuren en kleuren

Dat het nu ging gebeuren

Ze hielden ons voor dwazen

Als angstige domme hazen

Bleef maar op jou Chinese markt

Nu je in onze levens harkt

Jong en oud

Het laat jou koud

Zonder ticket nam jij boot en plane

En voelde je thuis als geeneen

Wat is er met jou aan de hand

Waarom koos je ook ons land

We hebben het nu gehad

Maanden in een Corona bad

Zwem maar snel weer heen

Met die tattoo op je linkerbeen

Kruip maar terug in een dier van schelp

Wees maar klein en terug een welp

Wees maar braaf en heel sereen

Dat is het beste voor elkeen

Autisme Storm.

De zoektocht

Pristina in Kosvo.
Foto: f.x. op Flickr.com.

Het zoeken, het vragen, het snel willen behagen

Met standaard woorden en gekende vragen

Een elektronische snelweg van verloren dagen

Met leugens, gefake, afwerpen van meerdere lagen

Zo naakt en zo bloot

Zo klein en zo groot

Ik zocht en verloor

Geen liefde, maar goor

Het zoeken, het vragen, het snel willen behagen

Versleten mijn jeugd, mijn jonge adonis dagen

Het was geen verhaal

Het was heel banaal

Veel verdriet en veel pijn

Waar ik niet hoor te zijn

Het zoeken, het vragen, het snel willen behagen

Een verslaving van begeerte die velen beklagen

Een dondere ziel komt zomaar naar boven

Waar men alles en meer zal gaan geloven

Een muisklik, een sweep

Om aandacht hij riep

Doch bespot door een creep

Zijn vertrouwen een vergiet

Autisme Storm.

Afscheid van een vriend

Kon jij nog maar even leven

Ik jou zo een laatste knuffel geven

Kon ik maar jou warmte voelen

Jij en ik nog samen stoeien

Het huis is groot en stil

Nu jij er niet meer bent

Maar weet het was bijzonder

Dat ik zo’n maatje heb gekend

Jij bent ginds anders, zo ver vandaan

Daar is jou strijd voorgoed gedaan

Alleen jij en ik weten wat echte vriendschap is

Alleen jij en ik weten hoe erg ik jou nu mis

=====

Alleen jij weet hoeveel

Alleen jij weet hoe zwaar

Alleen jij weet hoe lang

De leegte duren zal

Alleen jij weet hoe mooi

Alleen jij weet hoe bijzonder

Alleen jij weet hoe intens

Het leven samen was

In een wereld ver vandaan

In een wereld zonder oud en pijn

In een wereld zonder ziek en klein

Zal jij opnieuw onze held weer zijn

Ga jij opnieuw gaan lopen en knoeien

En mogen we je aaien en paaien

Het ga je goed in een verborgen wereld

Nieuwe maatjes en een nieuw speelveld

Blij dat ik je vriend mocht zijn

Ook al doet afscheid toch zo pijn

Autisme Storm.

Girl Power

Kijk naar mij

Stof verzamelen

Alle koekjes aannemen

Het brood in de hand houden

Zeggen dat ik melk zal drinken

De mok tot drie maal bijvullen

Ik lijk nu een melktrommel

Geef het mij niet

Laten we cricketbal spelen

Neem de gegoten bal

Doe het op het terrein

Een luide aanval

Binnen vijf minuten

Maak nu honderd runs

Maar Amma begrijpt de kwestie niet

Ze is een beetje dik

Ze is een beetje klein

Ik zeg als een arts

Laten we ons verstoppen

Maar zei is de prinses

En zegt

We gaan ze allen pakken

Autisme Storm.

Dit delen:

Dit delen:

Dit delen:

Dit delen:

Dit delen:

Dit delen:

Dit delen:

Dit delen:

Dit delen:

Dit delen: