Foto: AI – WordPress.com.
het licht scheen
niet langer heen
maar volop
van teen tot kop
geen idee of het herfst of lente was
toen ik het zag, toen ik het las
maar vandaag was iemand blij
en ik wist… dat was hij
Autisme Storm.
Het licht scheen
Tag: kop
Miezerige dag
De brandende sigaret en een kop koffie,
mijn metgezellen weer
Sombere dag,
lawaaierig verkeer,
geen enkel mooi meisje te zien:
de poldernamiddag op zijn mooist
Niets anders te doen dan aan een pijp lurken
en dit gedicht schrijven
Mijn poging tot creativiteit
met een geest onder invloed en
gedachten die op hol slaan
Ik zou een kerk kunnen beginnen
maar in plaats daarvan ga ik slapen
Autisme Storm.
Hunk op een wasmachien
Hij had er al tien
Kaiback sokken in het wasmachien
Dus zat hij er maar op
Met zwarte haar, Roemeense kop
Ontdaan van bovengoed
Vol verwachting, vol van gloed
Op dat draaiende gedrocht
Nooit gehad, nooit zelf gekocht
Te wachten op de was
In zijn boxershort van vlas
Autisme Storm.
De leeuwin
Verborgen tussen het groen
Van de laatste restjes omwalde stad
Een schim, een bevlekt jong
Beschermd voor de ochtendjacht
Als moeder moet gaan rennen
Impala, gazelle, zebra en buffel
Bliezen ze van grasvlaktes en savanne
Wurgden of verstikten alle rivalen
Maar zij, zonder manen, nu heel alleen
Goudkleurige ogen, zandgele vacht
De staart al in balans
Brede kop, korte snuit
Zal zij een vogel of rat vinden
Daar in het Lepoldpark
Autisme Storm.
Autisme Storm 