De lucht is prachtig blauw
boven dit veld van paardenbloemen.
Tot zaad vergaan ging ik er in liggen
en de zachte pluiszaden vlogen om me heen.
Ik ademde ze in
en ze vulden mijn longen.
Nu kan ik geen adem meer halen.
Ik ben aan het stikken
en het is zo mooi.
Autisme Storm.
Verloren in de sofa
Vermoord door amandelbloesems van van Gogh
Blauw behangpapier
Weerspiegelde in haar tranendal hier
Alleen
Sinds de lente uit de schilder verdween
Haar beminde rots van roze witte spekjes zoet
Gesloten doek
Dagen
Verdriet volwaardig geprint in statige 3D-lagen
Zinken
In de loopgraven van het leven zonder bunker
En zuchten
Om met wanhoop de longen te luchten
Autisme Storm.
Daar waar de mierzoete thee onze adem bedwelmd
Waar zijn liefste niet langer onze magen verwent
Vertoefd mijn opa één met flinterdunne nicotinestok
Keffiyeh van koffieprut en vervlogen sneeuwvlok
Roken maakt de longen proper zegt hij
Met een blauwgrijze bloemkool erbij
Zijn overhitte lichaam, gekoeld door parels zo puur
Tranen geklierd tot oude wijn: venijn en zuur
Getinte rimpelpoten met bruine nagelriemen
Borstelsnor van vrijheid en Koerdenlied
Verhalen over de bergen, vrienden van ons
Een thuis zonder land, een huis zonder spons
Gedragen langs weidenbloemen op schone dagen
Stut ik nu ook opa in dit handgeweven huis
Tot de val van zijn asem, zijn vrucht tot het kruis
Autisme Storm.
Autisme Storm 