Ze verdween

Foto: Hans Polet.

Ze verdween

zoals alleen schoonmoeders kunnen verdwijnen

uit een witgekalkt huis aan die drukke steenweg

in een Oost-Vlaams Scheldedorp

waar ze ooit oud dacht te worden met de echtgenoot.

De tijd besliste er anders over.

De man had al een decennium de aarde verlaten,

tien jaar nadat hun volkscafé de laatste gasten ontving

en het huis werd gefacelift door een zoon en schoonzoon,

die zich genesteld hadden onder moeders paraplu.

Dat schoonmoeder naar de Emiraten moest reizen

om een West-Vlaming te ontmoeten, zou niemand geloven.

En zoals de radius vergrootte,

verruimde ook het blikveld van de schoonmoeder,

die het huis verliet om in een appartement te wonen,

honderden meters verder, een hele afstand,

om enkele bakstenen te herleggen, zowaar.

Autisme Storm.

Alles komt terug

Iraans-sjiitische moslimvader en zijn zoon gekleed voor Muharram in Kasdan in Iran. Muharram is de eerste maand van het jaar van de islamitische kalender en is een van de vier heilige maanden van het jaar.
Foto: Eric Lafforge.

Een man en twee kinderen proberen zich vast te klampen

Ze zien de goedheid van de wereld voor hun ogen verdampen

Ze wonen in een ver land dat niemand wil kennen

Hier laat niemand zich in een viersterrenhotel verwennen

Dat er mensen verdrinken door overstromingen is heel normaal

Het is ver weg dus voor ons in het Westen wreed banaal

Pas als er een regendruppel dreigt op onze derde vakantie van het jaar

Dan vragen wij alle goden van geld en luxe om een goed gebaar

Maar mensen en dieren die wachten op hulp na een zondvloed

Dan doen wij ons aan een extra skireis nog liever tegoed

Vandaag was het Iran, morgen India, Bangladesh of Soedan

Verzuipen en verhongeren ze? Laat ons met rust als je kan

Want hier is het druk, druk, druk, met een nieuwe serie op Netflix

Vergeet niet, als we die zouden missen, dat is niet niks

Alles komt terug als morgen in verwegistan een nieuwe natuurramp gebeurt

Iemand dood, iemand in nood, niemand die er hier om zeurt

Er bestaan alleen landen waar ze friet en steak aanbieden

Waar we all inclusive van onze leugen genieten

Alles komt terug, maar Zakaria, Kaspar en Ali niet meer

Zij verdronken toen u ging duiken en snorkelen alweer

Autisme Storm.

Dat dorp

Foto: Ferdi de Gier.

Een rijtuig ontdaan van alle koeienvacht

Stond daar roestig in die nacht

De versiering met kleipotjes plastieken bloemen

Nooit snoeien zoals herfstbladeren altijd knoeien

Met neef Madan met zijn hertenlach

Zijn nón lá opgezet op zowaar een vrijdag

In dat verlaten dorp waar mensen dachten dat ze nog leefden

Waar patal het voedseloffer was voor de hindi God

En mulo het muildier van een doorweekte dorpszot

Waar vrouwen nog in een van riet geweven kleed zweefden

En geroosterd bloemmeel aan hun kleine handjes kleefden

Waar chrysanten patronen op goedkope paraplu’s overleefden

Boerendochters in het stro hun ontmaagding beleefden

En de zoon van de buren dacht dat hij kon zwemmen

Toen hij het water in een gietijzeren badkuip kon temmen

Autisme Storm.

Foto: emiliacolia op Flickr.com.

Een kus op het water

Zonsondergang aan het Hallstatt meer in het Oostenrijkse Salzkammergut, in Opper-Oostenrijk. Het heeft een diepte van maximaal 125 meter en een oppervlakte van 8,55 km². De Traun vloeit in de Hallstätter See.
Foto: hunblende op Flickr.com.

Een lange uitgerekte zoen gaven zij elkaar

Het donkere meer en de houten boot zowaar

Verloren in de ondergaande zon

Smachtend naar meer als het kon

Ze werden een voor de dag verdween

En zonder elkaar konden ze nergens heen

Vrienden bij dag, kameraden bij nacht

Tot een nieuwe rimpel hen verder bracht

De smachtende lippen van het klotsende water

De droom van een zoon en zijn oude vader

Een pennentrek in het doorzichtige nat

Meer dat moois, meer van dat

Meer van vandaag, meer van morgen

Een fantastische dag zonder zorgen

Autisme Storm.

Voetballer

Foto: Marco Visca Studio.

Papa, zal ik voetballer worden?

Zoon, je zult het nog ver schoppen.

Autisme Storm.