Foto: Midnight Believer op Flickr.com.
Wij zijn nooit gemaakt om op de parade te staan
wanneer geliefden en dergelijke in de straten staan
wanneer de band begint te blazen, zoek ons, we zijn er niet…
we rommelen met het eten
Het is leuk om uit de bol te gaan op het echoënde geschreeuw
van een menigte die vergeet hoe je gevoed wordt,
terwijl wij onze kleren bevuilen en ogen uit aardappelen hakken
Je weet wat Napoleon zei:
als de sergeant vrolijk is, kun je er zeker van zijn dat de hel betaalt
voor de jongens die in de rij staan
Als de jongens een plein krijgen, dan is de sergeant daar
met je doodvonnis klaar om te tekenen.
Als je lang bezig bent met het eten, dan ben je verdoemd te dubben,
heb je te weinig, dan ben je een vrek
Maar hoe je je ook voelt, je moet de volgende maaltijd
Je weet wat Napoleon zei:
je denkt dat het een makkie is als je in de kliniek komt
voor de man die het vlees maalt
In het heetst van de strijd is de kok uit het zicht
met genoeg ruimte om terug te trekken,
maar een vette granaat in een keuken is de hel
als het dak boven je hoofd klapt
en je op je knieën kruipt om de doden op te rapen
Je weet wat Napoleon zei:
als de oorlog ooit eindigt, gaan we terug naar onze vrienden
In het leger hebben we niemand
We luisteren naar het geklets over deze of gene veldslag,
en dan, als het verhaal klaar is,
zeggen we, als ze vragen wat was je taak
en wat is de glorie van het bloed dat je vergoot,
“Je ziet hoe ze gedijen – nou, we hielden ze in leven!
Je weet wat Napoleon zei”
Autisme Storm 